ZATERDAG 16 september, 17U
VERT GALANT
BEAUVECHAIN
SCHOONHEID DELEN
RONDLEIDING
De keramiekkunst van Max van der Linden toegelicht door zijn neef André Terlinden.
Sinds 2011 zijn drieëntwintig keramieken van Max van der Linden permanent te zien bij Vert Galant.
Duur van het rondleiding: 1u30
“De man die sterren maakte van modder”
Julos Beaucarne
“Ik heb altijd de behoefte gehad om mensen bij elkaar te brengen. Mijn diepste overtuiging is dat we niets zijn zonder elkaar.” Max van der Linden
“Ik zie de keramist en de man als één, trouw aan zichzelf. Uitzonderlijke beheersing van de middelen van het vak, van een land dat is omgeploegd als de aarde, van het glinsteren van een kleurrijk landschap, geplant in de diepte. Al het werk van Max, zelfs zijn vele kruiswegstaties die hij uiteindelijk modelleerde omdat hij moest leven en leven tot leven moest brengen, is iets unieks in de schepping van onze tijd. Zijn kunst is van grote eenvoud van hart gebleven, trouw aan een weergave die is ontleend aan de hartelijkheid van de blik op anderen en op alles, geplant in de grond en geëmailleerd met de weerspiegelingen van de lucht, God ziend onder ons, ook liefhebbers van luxe als armoede, de doden laten dansen, onze dwaasheden bij de hand nemen, ze oproepen tot een vrijheid die de blik van zijn geest hoog hield, met alle ramen open.” André Lanotte
voordtellingenMAX VAN DER LINDEN
Max van der Linden, beter bekend als Miqui, werd in 1922 geboren in Nodebais waar zijn familie al lang gevestigd was. Opgeleid in de nog zeer traditionele landelijke omgeving van de vooroorlogse periode, begon hij, na zijn klassiek humaniora, studies filosofie en theologie aan het Grootseminarie van Mechelen, studies die hij in 1945 besloot te verlaten. Hij ging naar het Nationaal Hoger Instituut voor Decoratieve Kunsten – La Cambre, waar hij de leer van Pierre Caille volgde en daar eindelijk zijn ware roeping vond, namelijk zich wijden aan de passie die hem van kinds af aan had bezield: het vertellen van verhalen die in de aarde zijn gemodelleerd. In 1952 vestigde hij zijn atelier in de boerderij van Agbiermont in Nodebais.
Op deze voor iedereen toegankelijke plek verdeelde hij zijn tijd tussen zijn werk als keramist en het ontvangen van bezoekers en vrienden uit alle lagen van de bevolking.
Bezorgd om jong en oud uit de omliggende dorpen uit hun isolement te halen, heeft Miqui getracht hen te betrekken bij creatieve culturele activiteiten. Vanaf 1953 volgden voorstellingen, concerten en conferenties elkaar op, waarvan hij de onvermoeibare regisseur was. Deze bevoorrechte momenten, zeer vruchtbaar in vragen en uitwisselingen, hebben het leven van meer dan één persoon beïnvloed.
Het werk van Max van der Linden ontvouwt zich gedurende de tweede helft van de twintigste eeuw. Geleid door een zeer breed gevoel voor het heilige, geworteld in het dagelijks leven en het platteland, behandelt hij regelmatig thema’s als muziek, eenzaamheid, dood en angst in het licht van de chaotische of verontrustende veranderingen van de hedendaagse wereld. Er blijft echter de discrete evocatie van een andere uitkomst door een gebaar van solidariteit, een ontmoeting buiten conventies, een humoristisch detail.
Deze boodschap, die voor iedereen op zijn eigen manier heilig en noodzakelijk is voor de toekomst van de mensheid, probeert Miqui al bijna 50 jaar uit te drukken door middel van kunstwedstrijden en kunstenaarsreizen, shows en tentoonstellingen, georganiseerd als onderdeel van de Sint-Maartensfeesten in Tourinnes-la-Grosse.
Miqui, die koning Boudewijn had geëerd met zijn vriendschap en die hij in 1992 baron had gemaakt, overleed op 25 november 1999, midden in de Sint-Maartensfeesten.
